1989 წლის 9 აპრილს ათობით ათასი ქართველი თბილისში, მთავრობის სახლის წინ, რუსთაველის გამზირზე ერთი მოთხოვნით შეიკრიბა-საქართველო დამოუკიდებელი უნდა გამხდარიყო. ხალხში „შავლეგო“ და „სალაღობო“ გაისმოდა, რომელიც ჯერ ყვირილმა, შემდეგ განწირულმა კივილმა გადაფარა და მშვიდობიანი დემონსტრაცია საბჭოთა არმიამ ალესილი ნიჩბებით და მომწამლავი გაზით დაარბია, დაჩეხა და უმოწყალოდ გაუსწორდა მომიტინგეებს, რის შედეგადაც 21 ადამიანი დაიღუპა, დაიჭრა, მოიწამლა და დასახიჩრდა ასობით ადამიანი.
კიდევ ერთი ტკივილიანი დღე გაუთენდათ ქართველებს... გავიდა წლები და 9 აპრილი ქართველი ხალხის ერთად შეკრების, თანადგომის, თავისუფლების სიმბოლოდ იქცა...
ხობის მუნიციპალიტეტში ადგილობრივი ხელისუფლებისა და საზოგადოების წარმომადგენლები 9 აპრილს დაღუპულთა ხსოვნის დღისადმი მიძღვნილ მემორიალთან შეიკრიბნენ, ყვავილებითა და სანთლებით პატივი მიაგეს თავისუფლებისათვის დაღუპულ გმირებს.
კერძო სკოლა „არეას“ მოსწავლეებმა დროშებით, სურათებითა და ყვავილებით პატივს მიაგეს გარდაცვლილთა სულებს და სიმღერითა და ლექსებით მოიგონეს ტრაგიკულად დაღუპულები.
9 აპრილის ტრაგედია გაიხსენეს და პატრიოტულ თემაზე კომპოზიცია მიუძღვნეს მოსწავლე-ახალგაზრდობის სახლის ნორჩმა ჟურნალისტთა წრის აღსაზრდელებმა, მათ კიდევ ერთხელ გაიხსენეს ზეცაში გმირებად ასული ქართველები.
სამების ტაძრის წინამძღვარმა მამა კირიონმა პარაკლისი გადაუხადა 9 აპრილს დაღუპულთა სულებს.